Kim jest Prof. Paul Marik – twórca „koktajlu” witaminowego na sepsę?

W tym wpisie chciałbym przybliżyć osobę Prof. Paula Marika, który opublikował badania medyczne swojego koktajlu, który okazał się być niebywale skuteczny w zmniejszeniu śmiertelności w sepsie. Prof. Marik od lat krytykuje wytyczne SSC (Surviving Sepsis Campaign) jako szkodliwe i nie zwiększające przeżycia pacjentów. Jest także przeciwny zalecanej resuscytacji płynowej z bolusem płynów wynoszącym 30 ml/kg masy ciała. Mówi wprost, że taki bolus może przyczynić się do uśmiercenia pacjenta przez utopienie.

Prof. Paul Marik jest obecnie ordynatorem Oddziału Intensywnej Terapii i Chorób Płuc w Eastern Virginia Medical School w Norfolk (USA).

Jego biografia jest imponująca. Wykształcenie medyczne zdobył na Uniwersytecie Witwatersrand w Johannesburgu w RPA. Uzyskał specjalizację z anestezjologii i intensywnej terapii, farmakologii, medycyny tropikalnej oraz higieny. Jest członkiem Royal College of Physicians and Surgeon of Canada. Od 1992 roku pracuję w różnych szpitalach w USA.

Posiada imponujący dorobek naukowy: jest m.in. autorem 4 książek z zakresu intensywnej opieki medycznej:

1. Marik PE. The ICU Therapeutic Handbook. St Louis. Mosby Year Book Inc, 1996. ISBN 0-8151-5698-7. Translated into Spanish, Portugese & Hungarian
2. Marik PE. Handbook of Evidence Based Critical Care. New-York, Springer-Verlag, 2001, ISBN 0-387-95153-9. Translated into Spanish, French & Portugese.
3. Marik PE. The Handbook of Evidence Based Critical Care, Second Edition, Springer, New York, 2010, ISBN 978-1-4419-5922-5.
4. Marik PE. Evidence Based Critical Care, Third Edition, Springer, New York, 2015, ISBN-13: 978-3319110196.

Opublikował ponad 400 recenzowanych artykułów w prestiżowych czasopismach medycznych, był cytowany ponad 25 000 razy. Wygłosił ponad 300 wykładów na międzynarodowych konferencjach naukowych jako profesor wizytujący.

Wystarczy wspomnieć, iż biografia zawodowa Prof. Marika liczy sobie prawie 80 stron.

Przypomnijmy, że Profesor Marik wraz z zespołem podawał chorym na sepsę witaminę C dożylnie, hydrokortyzon oraz tiaminę (witaminę B1). Oprócz tego stosowano standardowe, intensywne leczenie, takie jak zwykle jest stosowane u chorych na sepsę w tym konkretnym oddziale. Protokół ten stosowano na oddziale prof. Marika przez 7 miesięcy. Wyniki porównano z tzw. historyczną grupą kontrolną, czyli pacjentami leczonymi w okresie 7 miesięcy przed rozpoczęciem eksperymentu. Analizowano przed wszystkim to, czy pacjent przeżył, czy nie.

Z grupy leczonej witaminą C, hydrokortyzonem oraz tiaminą zmarło 8,5% osób, podczas gdy w grupie kontrolnej 40,4% (bardzo znacząca statystycznie różnica). Dalsza analiza statystyczna wskazała, że „koktajl Marika” zmniejszył ryzyko około ośmiokrotnie. Rzadziej dochodziło do niewydolności wielonarządowej, w tym ostrego uszkodzenia nerek, i w tym między innymi autorzy upatrują szczególnej skuteczności witamin. Co więcej, stwierdzono że pacjenci z grupy leczonej nie zmarli w wyniku wstrząsu septycznego tylko współistniejących wcześniejszych chorób.

Źródła: https://www.evms.edu/about_evms/administrative_offices/marketing_communications/publications/issue_9_4/sepsis.php

Biografia Prof. Paula Marika: https://www.evms.edu/uploads/magazine/9-4/downloads/marikCV.pdf

Szczegóły badania znajdują się w opublikowanej w 2017 praca naukowej prof. Marika: Chest 2017 Jun;151(6):1229-1238. Hydrocortisone, Vitamin C, and Thiamine for the Treatment of Severe Sepsis and Septic Shock: A Retrospective Before-After Study. Marik PE, Khangoora V, Rivera R, Hooper MH, Catravas J.