Wiele celebrytów i postaci publicznych zostało dotkniętych sepsą. Niektórzy przeżyli jej atak, inni niestety zmarli. Sepsa może dotknąć każdego, niezależnie od statusu społecznego, wieku, rasy lub przekonań. W tym wpisie chcielibyśmy przedstawić listę sławnych osób, które zmarły w wyniku sepsy.
Okazuje się, że wiele osób, których śmierć przypisuje się komplikacjom związanym z drobnymi infekcjami lub urazami, AIDS, zapaleniami płuc, nowotworami lub chorobami trzustki czy wątroby – faktycznie umiera z powodu uogólnionego zakażenia, czyli sepsy.
Sepsa przez wiele lat nie figurowała w międzynarodowej klasyfikacji przyczyn zgonów ICD-10. Dlatego, mimo że jest często bezpośrednią przyczyną śmierci, lekarze podają inną – na przykład zapalenie płuc, AIDS, nowotwór, powikłania po zabiegu.
W mediach dość rzadko pada słowo sepsa jako przyczyna zgonu. Zazwyczaj jest ktoś zmarł z powodu infekcji takiej jak zapalenie płuc, powikłanie po grypie lub zabiegu chirurgicznym to prawie na pewno można założyć że przyczyną zgonu była sepsa. Wystarczy skaleczyć się podczas pracy w ogrodzie, zostać ugryzionym przez psa, wyrwać ząb u dentysty, który źle opatrzy ranę, a później mieć pecha, by wtargnęły do niej zarazki – i sepsa rozwinie się w kilka dni.
Sławne osoby, które zmarły na sepsę
Poniżej lista znany osób których sepsa była przyczyną śmierci.
1. Karol Wojtyła (Jan Paweł II) – 1920 – 2004 r.
Na pierwszym miejscu należy wspomnieć naszego rodaka Jana Pawła II. Przyczyną zgonu papieża Polaka był wstrząs septyczny, który wystąpił z zapaścią sercowo-naczyniową – stwierdza świadectwo zgonu, opublikowane przez Watykan.
Świadectwo wymienia dolegliwości 84-letniego papieża, oficjalnie potwierdzając, że cierpiał on na chorobę Parkinsona.
Papież przeszedł zapalenie dróg moczowych, po którym doszło do niewydolności nerek. Wystąpiło zakażenie krwi (sepsa), a następnie gwałtowne zakażenie organizmu, czyli wstrząs septyczny.
Jeden z lekarzy z zespołu opiekującego się papieżem ujawnił, że zrobili oni wszystko, by go uratować, ale nie stosowali tak zwanej „uporczywej terapii”. Nie podjęto działań mających sztucznie przedłużać życie za cenę dodatkowych cierpień fizycznych i psychicznych chorego, kiedy nie ma już nadziei na uratowanie pacjenta.
2. Muhamed Ali (1942 – 2016 r.)
Ali jest uznawany za najlepszego boksera wszechczasów. Oprócz sukcesów na ringu zapisał się także jako aktywny działacz na rzecz równouprawnienia czarnoskórych mieszkańców USA. Za odmowę wyjazdu na wojnę w Wietnamie w latach 60. pozbawiono go tytułów mistrzowskich i zabroniono udziału w zawodowych walkach.
Bokser, zmagający się od ponad 30 lat z chorobą Parkinsona, poruszał się z trudem, miał problemy z mówieniem. Ali trafił do szpitala z problemami z oddychaniem. Jego stan gwałtownie się pogorszył i doszło do wstrząsu septycznego, który doprowadził do niedotlenienia (hipoksji) kluczowych narządów, a w efekcie do śmierci boksera w wieku 74 lat.
Ali stoczył 61 walk, z czego wygrał 56, w tym 37 przez nokaut. Był złotym medalistą igrzysk olimpijskich w Rzymie z 1960 roku. W finale po zaciętej walce pokonał Polaka, Zbigniewa Pietrzykowskiego. Trzykrotnie zdobył tytuł zawodowego mistrza świata wszechwag. Obronił go aż 19 razy.
3. Christopher Reeve (1952 – 2004)
27 maja 1995 roku Christopher Reeve, niezapomniany Superman z wielkiego ekranu, trafił do szpitala. Jego stan był krytyczny. Po upadku z konia na planie filmowym skręcił kark. Sparaliżowany sam nie oddychał, więc odtąd żył podłączony do respiratora.
Po wypadku zaangażował się w działalność charytatywną. Jeździł po całej Ameryce, by zgromadzić fundusze na rzecz osób niepełnosprawnych. Zgodził się również testować na sobie nowe metody terapii, mające naprawiać uszkodzony rdzeń kręgowy.
W przebiegu ogólnoustrojowego zakażenia (sepsa) mającego źródło w odleżynach aktor zapadł w śpiączkę 9 października 2004 roku, a dzień później zmarł w Mount Kisco w wieku 52 lat.
4. George Michael (1963 – 2016)
Na 100% nie możemy stwierdzić, że przyczyną zgonu Georga Michael była sepsa. Wiemy na pewno, że 21 listopada 2011 roku zdiagnozowano u niego w szpital w Wiedniu zapalenie płuc wywołane pneumokokami. Stan krytyczny. Próbowano kombinacji leków i stan George’a się ustabilizował. Gdy wydawało się, że zaczyna wychodzić na prostą, pojawiła się niewydolność oddechowa i problemy z sercem. Zapaść. Przeniesiono go na oddział intensywnej terapii, wprowadzono w śpiączkę farmakologiczną, a czynności życiowe zaczęła podtrzymywać specjalistyczna aparatura. Bez wątpienia sławny piosenkarz znalazł się w stanie wstrząsu septycznego. Mimo tak dramatycznego przebiegu wydarzeń piosenkarzowi udało się powrócić do zdrowia.
Zmarł 25 grudnia 2016 roku w swojej posiadłości, w wieku 53 lat. Według oficjalnych informacji przyczyną śmierci była kardiomiopatia rozstrzeniowa z zapaleniem mięśnia sercowego oraz stłuszczenie wątroby. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że stan zapalny był wynikiem wstrząsu septycznego.
5. Grzegorze Miecugow (1955 – 2017)
Grzegorz Miecugow przez lata zmagał się z nowotworem płuc, ale to nie rak zabrał znanego dziennikarza. Jak zasugerował w jednym z wywiadów Tomasz Sianecki, przyjaciel Miecugowa, prawdopodobną przyczyną śmierci była sepsa
Gdyby nie choroba, z którą zmagał się od lat dziennikarz, układ odporności nie odmówiłby tak szybko posłuszeństwa. Miecugow od lat walczył z rakiem płuc, do którego mogło się przyczynić uzależnienie od nikotyny. Nie ulega jednak wątpliwości, że gdyby nie nowotwór płuc osłabiający system immunologiczny, dziennikarz mógłby nie być podatny na zakażenie, które doprowadziło ostatecznie do jego zgonu.
6. Leslie Nielsen (1926 – 2010)
Uchodzi za jednego z najlepszych komediowych aktorów w historii kina – ale w młodości Leslie Nielsen wcale nie planował kariery komika. Gdy porzucił pracę w radiu i odbył kurs aktorstwa, proponowano mu przede wszystkim role prawdziwych twardzieli lub negatywnych bohaterów. Kariera aktorska Leslie Nielsena jest wyjątkowo nietypowa: aktor osiągnął sukces dopiero po sześćdziesiątce, po 30. latach występowania w filmach i telewizji. Aktor zmarł w szpitalu wskutek powikłań po zapaleniu płuc.
Aktor tuż przed śmiercią od ponad dziesięciu dni przebywał w szpitalu z powodu problemów z płucami. W ostatnich 48 godzinach jego stan uległ gwałtownemu pogorszeniu. Według relacji siostrzeńca, „w obecności przyjaciół, aktor zasnął i zmarł. Jego żona Barbaree, była przy łóżku i trzymała go za rękę, kiedy wydał ostatnie tchnienie”.
7. Freddie Mercury (1946 – 1991)
Był niekwestionowanym królem muzyki rockowej, wielkim showmanem, człowiekiem kontrowersyjnym, który już za życia stał się legendą. Wielokrotnie wyróżniany tytułem jednego z najlepszych wokalistów w historii muzyki popularnej, autor przebojów, takich jak m.in. „Bohemian Rhapsody”, „We Are the Champions”, czy „Killer Queen”.
Freddie Mercury zmarł w swoim domu Garden Lodge w Londynie 24 listopada 1991 o godzinie 19:20 na grzybicze zapalenie płuc w związku z osłabieniem odporności wywołanym AIDS. Jego odejście było prawdziwym szokiem dla całego muzycznego świata oraz milionów fanów po obu stronach Atlantyku.
8. Andy Warhol (1928 – 1987)
Andy Warhol to amerykański artysta, jeden z głównych przedstawicieli pop-artu, znany przede wszystkim z prostych i seryjnych kompozycji o wysokim kontraście kolorystycznym, do których używał techniki serigrafi.
Andy Warhol zmarł 22 lutego 1987 r. w wieku 58 lat w szpitalu w Nowym Jorku podczas rekonwalescencji po, zdawało się, rutynowej operacji usunięcia pęcherzyka żółciowego. Wiadomość ta wywołała falę szoku na całym świecie, a nagłówki gazet kwestionowały sposób, w jaki tak prosty zabieg chirurgiczny okazał się być śmiertelny w skutkach.
W 2017 roku dr John Ryan (historyk medycyny i emerytowany chirurg) opublikował dogłębną analizę przypadku Warhol’a. Okazało się że artysta był bardzo chorą osobą, a kłopoty z pęcherzykiem żółciowym ciągnęły się od 15 lat. Warhol był chory przez co najmniej miesiąc przed śmiercią, chociaż próbował to ukryć. Artysta panicznie bał się szpitali i wizyt lekarskich, dlatego też odwlekał zbadanie narastającego problemu. Być może ma to związek z tym, iż ojciec Andy’ego zmarł nagle podczas pobytu w szpitalu. Odwlekał konieczność przeprowadzenia zabiegu. Gdy w końcu trafił na stół operacyjny, okazał się że pęcherzyk żółciowy znajduje się w ostrym stanie zapalnym. Był też odwodniony i niewiele jadł przez ostatni miesiąc – co sprzyja problemom z zastojem żółci. To spowodowało wstrząs septyczny. W dokumentacji medycznej napisano, że bezpośrednią przyczyną śmierci była arytmia serca, która pojawiła się po operacji. Arytmia może być efektem zawału mięśnia sercowego spowodowanego niedotleniem, w wyniku wstrząsu septycznego.
9. Ignacy Semmelweis (1818-1865)
Historia życia Ignacego Semmeweisa, jednego z twórców antyseptyki w medycynie, powinna być znana każdemu pracownikowi służby zdrowia.
Jako lekarz położnik, Semmelweis ocalił od śmierci tysiące ciężarnych kobiet, matek oraz noworodków poprzez wprowadzenie dokładnej dezynfekcji rąk przed badaniem ginekologicznym i położniczym pacjentek. Powyższa procedura przyczyniła się do ograniczenia epidemii gorączki połogowej.
Ignacy Semmelweis był węgierskim lekarzem pracującym na oddziale położniczym w Wiedniu. Zaobserwował on że gorączka zabijająca 10% położnic występuje pięć razy częściej na oddziale prowadzonym przez lekarzy i studentów (którzy wykonywali sekcję zwłok zmarłych kobiet) niż na oddziale prowadzonym przez położne. Wysnuł on wniosek , że jakaś postać toksyn lub bakterii przenoszonych jest przez ręce personelu medycznego z sali sekcyjnej na porodową. W celu sprawdzenia tej hipotezy wprowadził obowiązkowe mycie rąk w chlorowanej wodzie przed kontaktem z pacjentkami. Śmiertelność z powodu gorączki porodowej zmniejszyła się czterokrotnie. Odkrycie Semmelweisa nie uznali mu współcześnie profesorowie medycyny. Był on wyśmiewany i zwalczany.
Semmeweis zmarł w wieku 47 lat w opuszczeniu i biedzie – o ironio – na sepsę, która rozwinęła się u niego po zranieniu palca.
Historia życia Ignacego Filipa Semmelweisa jest dziś prawdziwym symbolem hańby, która zresztą nierzadko spada na lekarzy i naukowców lekceważących głębszą wiedzę i nowo odkryte prawdy.
Cytat z książki „Stulecie chirurgów” – Jurgen Thorwald
Sepsa była bezpośrednią przyczyną śmierci także Jima Hensona, twórcy Muppetów, oraz prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta. Chorowali na nią Vaclav Havel, były prezydent Czech, i Rudolf Schuster, prezydent Słowacji.
